سیستم کنترل تردد به معنای مدیریت و کنترل تردد یا دستیابی به یک منبع و گرفتن سرویس از آن می باشد. همچنین این سیستم وظیفه اعلام خطر را نیز برعهده دارد. اعطا یا سلب مجوز دسترسی به منبع سرویس، شامل قفل و یا باز کردن درب ها و دنبال کردن مسیر ورود و خروج اشخاص می باشد که می تواند داخل یک ساختمان، یک محدوده یا طبقه خاصی از آن یا حتی تعدادی از ساختمان های وابسته به یک منطقه باشد.
همچنین می توان از همین سیستم کنترل تردد جهت مدیریت دسترسی به سایر سرویس های عمومی نظیر خدمات عمومی، کاربردهای مالی و اعتباری، سیستم های حضور و غیاب و یا رستوران استفاده نمود.
اعلام خطر نیز در این مورد به معنای فرستادن اخطار از جانب مکان های حساسی است که قبلاً تعریف شده اند. به عنوان مثال طولانی شدن زمان باز ماندن درب می تواند یکی از مواردی باشد که باعث اعلام خطر و فرستادن پیغام به اتاق کنترل شود.
سیستم های کنترل تردد با امکان فرمان دادن به گیتهای کنترل تردد و قفلهای برقی امکان اجرای سیستم امنیتی جامع را در هر ساختمانی میسر می سازد.
براساس مطالب ذکر شده سیستم کنترل تردد، سیستمی است که وظیفه مدیریت و کنترل تردد انسانی (یا خودرو) را در یک منطقه برعهده دارد. این سیستم با استفاده از مجموعه ای از سخت افزارها و یک نرم افزار هوشمند دارای ویژگی های زیر می باشد:
1 - کلیدهای الکترونیکی به سختی تکثیر می شوند.
درحالی که کلیدهای فیزیکی به راحتی کپی می شوند، کلیدهای الکترونیکی بسیار پیچیده و در اکثر موارد غیر قابل تکثیر می باشند. این سبب می شود که سازمان دارای محیط امن تری باشد. همچنین با تغییر کاربران یک بخش، دیگر مجبور به تغییر قفل آن بخش نخواهیم بود.
2 - کلیه ترددها ثبت و مانیتور می شوند.
با یک سیستم کنترل دسترسی شما قادرید تمامی رفت و آمدهای انجام شده در حیطه زیر پوشش را در هر زمان دلخواه بررسی کنید. این یک ابزار گرانبها برای رسیدگی و ردیابی عوامل یک خراب کاری احتمالی می باشد. همچنین می توان کارمندان را از نظر محدودیت تردد در بازه های زمانی مختلف گروهبندی کرد.
3 - قابل تنظیم برای هر کابر
سیستم این قابلیت را به شما می دهد که سطح حلقه های دسترسی هر یک از کاربران را برای زمان های دلخواه تنظیم کنید.
4 - قفل های الکترونیکی می توانند از راه دور کنترل شوند.
اگر مجبور باشید قفل محدوده دور از دسترسی را کنترل کنید سیستم این توانایی را به شما می دهد از پایانه مرکزی به صورت کنترل از راه دور فرمان خود را اعمال کنید.
-سیستم به صورت هوشمند تخطی را هشدار می دهد.
اگر در هر جای از حیطه زیر پوشش، خطایی مشاهده شود سیستم با اعلام هشدار مسئولین را آگاه می کند.
سیستم های کنترل تردد به دو گروه اصلی تقسیم می گردند: (Networkable) و (Stand Alone)
1. دستگاه کنترل تردد مستقل Stand Alone:
در این سیستم ها، مراکز کنترل (یا کارت خوان ها) به تنهایی و بدون نیاز به نرم افزار مرکزی، فرامین لازم را دریافت و یا صادر می نمایند. این مراکز کنترل دارای حافظه داخلی برای ثبت بانک های اطلاعاتی پرسنلی و رخداد وقایع و ترددها می باشند. برنامه ریزی این سیستم از طریق کیپدهای کارت خوان ها یا توسط کامپیوترهای قابل حمل و نقل و برداشت اطلاعات آن از طریق ارتباط مستقیم یا پرینتر عملی می باشد. این سیستم ها به دلیل محدودیت های برنامه ریزی و مشکلات جانبی از جمله اتلاف وقت زیاد برای گزارش گیری، معمولاً برای تعداد محدودی درب با فاصله اندک از یکدیگر پیشنهاد می گردند. ویژگی این سیستم ها، سهولت و سرعت در نصب و راه اندازی.
معایب آن محدودیت در تعداد درب ها و عدم امکان شبکه شدن سیستم و عدم توسعه پذیری و عدم امکان تلفیق سیستم با سیستم های حفاظتی دیگر نظیر اعلام خطر با مدار بسته می باشد.
2. دستگاه کنترل تردد تحت شبکه Networkable:
در این سیستم ها، قلب سیستم متشکل از یک کامپیوتر مرکزی سیستم ها و نرم افزار هوشمند سیستم می باشد. این سیستم ها بر مبنای پارامترهای زیر انتخاب می گردند.
ساختار سیستم: چگونگی قرار گرفتن درب ها کنار یکدیگر و چگونگی شبکه شدن آنها با در نظر گرفتن فواصل.
عملکرد مورد نیاز: ورودی و خروجی های سیستم، سیستم های جانبی مورد نیاز مانند کنترل هشدارهای سیستم اعلام خطر، کنترل آسانسورها، ثبت ورود و خروج پرسنلی و...
ابعاد سیستم: تعداد درب ها، کارت خوان ها
تعداد اپراتورهای استفاده کننده: در قالب شبکه و در نظر گرفتن تفکیک وظایف
نوع کارت خوان ها: کارت خوان های مغناطیسی، بدون تماس، مادون قرمز، بیومتریک (مانند کنترل از طریق اثر انگشت و یا مردمک چشم)، کیپدها و کلیدهای فشاری
نوع درب ها: لولایی، کشویی، تعداد لنگه های درب و...
مهم ترین ویژگی یک سیستم کنترل تردد شبکه پذیر، توانایی اپراتور کامپیوتر بر کنترل موردی وضعیت وقایع و رخدادها و برنامه ریزی سریع آن می باشد. (Real-Time) سیستم، عملکرد آنی، نمایش هم زمان همچنین توسعه پذیری سیستم به صدها درب با کنترل مرکزی و عدم محدودیت در سیستم های جانبی نیز به این تعریف افزوده می گردند.
اساس این سیستم ها به شکل درختی بر مبنای یک نرم افزار، مراکز کنترل، دستگاه های واسط تطبیقی و کارت خوان ها استوار بوده و مهم ترین ویژگی های آن به شرح زیر می باشد.
ثبت کلیه رخدادها با نگاه ویژه به هشدارها
نمایش هم زمان رخدادها با اولویت تعیین شده
کنترل مستقیم درب ها (گیت ها، موانع، دوربین ها، سیستم های اعلام خطر، قفل ها و...) توسط اپراتور کامپیوتر
تعریف بازه های زمانی گوناگون برای تردد کاربران مختلف (نظیر شیفت های کاری)
درجه ایمنی بالا برای دسترسی به نرم افزار و کل سیستم عملکرد مراکز کنترل به شکل مستقل و بدون نیاز به کامپیوتر در صورت نیاز
امکان غیر فعال نمودن کامل سیستم در شرایط بحران نظیر آتش سوزی
ویژگی های فوق موجب آن می گردد که در پروژه های متوسط و بزرگ از سیستم های کنترل تردد شبکه پذیر استفاده گردد.
سیستم های کنترل تردد را می توان به دو گروه زیر طبقه بندی کرد:
کنترل تردد نفر:
این بحث با توجه به میزان اهمیت آن در زمینه امنیت به دو روش زیر مطرح می شود:
روش های غیر بیومتریکی
روش های غیر بیومتریکی برای شناسایی افراد به دو شکل عمده زیر استفاده می شود:
Personal Identification Number) PIN) و (Password) کلمه رمز و (Card) کارت
موارد زیر از جمله مزایای این روش می باشند:
بسیار ساده است.
می توانند به سادگی و با هزینه کم با سیستم های متفاوت یکپارچه شوند.
از آنجایی که این روش ها براساس هیچ یک از خصوصیات منحصر بفرد اشخاص نمی باشند دارای اشکالات زیر می باشند:
ممکن است گم شوند.
ممکن است به سرقت روند، فراموش شوند یا جا گذاشته شوند.
شامل کلمه ای است که شخص فقط از خودش انتظار دانستن آن را دارد: PIN کلمه رمز
کارت: اغلب از جنس پلاستیک می باشد و شامل یک چیپ یا کد الکترونیک رمز شده است.
روش های بیومتریکی
معین کننده هویت بیومتریک یا به طور خلاصه بیومتریک ها به شناساگر شخص بر مبنای مشخصات فیزیولوژیکی (اثر انگشت، چهره، شبکیه چشم، قرنیه) یا رفتاری (امضاء) اطلاق می شود. شاید تمام معین کننده های بیومتریک ترکیبی از خصوصیات رفتاری و فیزیولوژیکی باشند. به عنوان مثال اثر انگشت ممکن است ماهیتا فیزیولوژیکی باشد اما استفاده از وسیله ورودی (نحوه قرار دادن انگشت روی آن) وابسته به رفتار شخص می باشد. این روش به طور ذاتی قابل اعتمادتر و تواناتر از روش های غیر بیومتریکی فیزیولوژیکی در تفاوت گذاشتن بین شخص حقیقی و شخص کلاهبردار می باشد زیرا مشخصات فیزیولوژیکی یا رفتاری برای هر شخص منحصر بفرد می باشد. همچنین شخصی که تشخیص هویت داده می شود لازم است که به طور فیزیکی در محل حاضر شود. بیومتریک ها راه حلی براساس نیازهای امنیتی محیط اطلاعاتی مهیا می کنند و پتانسیل چیره شدن به تشخیص هویت شخصی را در آینده نزدیک خواهند داشت.
ماژول تشخیص هویت عهده دار تشخیص افراد در محل تردد می باشد. در این زمان دستگاه خواننده بیومتریک، مشخصه های فرد را برای اینکه شناسایی شوند. می گیرد و به فرمت دیجیتال تبدیل می کند.
لازم به ذکر است که این پردازش برای انجام عمل تطبیق انجام می شود.
روش های ترکیبی
این روش ها از ترکیب دو یا چند روش صرفاً بیومتریک، صرفاً غیر بیومتریک و یا هم بیومتریک و هم غیر بیومتریک حاصل می شوند.
این روش ها اجازه یکپارچه شدن دو یا چند روش را برای غلبه بر هر یک از محدودیت های موجود در استفاده از تک تک روش های یاد شده می دهند.